1.
önce hazırda şöle bişeyler var,
(bkz: kurumsalcılık)
(bkz: historical institutionalism)
kurumsalcılar kısaca; kurumlar ve kurumların davranışlar ve sonuçlar üzerindeki etkisi üzerine kafa yoran çoğu zaman değerli teorisyenlerdir/insanlardır.
rasyonelist kurumsalcılık da bu bağlamda ortaya konulmuş çeşitli kurumsalcılık ekollerinden biridir. rational choice institutionalism de dendiği olur.
bu akımda özellikle hedeflenen şey, politik tutumların ve faaliyetlerin hangi kurallar üzerine işlediğini ortaya çıkarmak/koymaktır.
eğer bu kurallar açıkça belirlenebilirse, politik tutumları anlayabilmek ve öngörebilmek açısından faydalı modeller geliştirilebileceğine inanırlar.
fakat bu akımın abileri ve ablaları bunu araştırırken, tümden gelimcilik yaparak yani çıkarımsal düşünerek, gerçek dünyada olup biteni kendi teorileri üzerinden incelerler. yani direkt gerçek dünyaya bakıp, onu inceleyerek teoriler üretmek yerine; kendi algılarıyla oluşturdukları teorinin işler/gerçekçi/uygun olup olmadığını araştırmak için gerçek/pratik dünyaya başvururlar. ne olup bittiğinden yola çıkmak, tarihten feyz alarak çalışmalarına yön vermek yerine, mantık ve pratikten güç alarak teorilerini üretirler. rasyonellikleri de işte buradan gelir. böyle böyle uğraşarak kendi yağlarında kavrulurlar.
morris fiorina harvard üniversitesinden bir rasyonelist şakşakçı, pardon rasyonelist kurumsalcı olarak şöyle demiş (şahsen çeviriyorum);
"tek bir olayın %90 ını anlamak, 9 tane olayın %10 unu anlamak kadar kayda değer bir başarı değildir, özellikle de bu olaylar zaman ve mekan çeşitliliğine sahipse"
(13.02.2011 15:55 ~ 15.02.2011 03:41)
